[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

Wilczyński Jan Kazimierz. Muzeum Archeologiczne w Wilnie. Album. B.m. (Paryż), b.r. (1858-1862), tabl. ryc. 18 (12 litografii, w tym 3 barwne; 5 chromolitografii, 1 miedzioryt); 36,0 x 28,0 cm, bez opr. 

Zespół rycin z teki „Musée Archéologique de Wilno”, wydawanej w Paryżu w latach 1858-1862 przez Jana Kazimierza Wilczyńskiego (1806-1885), wielkiego miłośnika historii Polski, wydawcę i kolekcjonera rodem z Wilna, działającego w Paryżu. W skład oferowanego zespołu wchodzą: portrety: 1. Michała Kleofasa Ogińskiego (1765-1833), ostatniego podskarbiego wielkiego litewskiego, kompozytora, autora poloneza „Pożegnanie ojczyzny” ; 2. Jana Chrzanowskiego (zm. 1824), ostatniego naczelnika artylerii litewskiej; 3. Katarzyny Jagiellonki, matki króla Zygmunta III Wazy; 4. Cecylii, królewny szwedzkiej; widoki: 1. ruiny kościoła kanoników regularnych w Widzach (gubernia kowieńska) – obecnie na Białorusi, niedaleko Brasławia; 2. ruiny kościoła karmelitów w Antoleptach (gubernia kowieńska) – obecnie na Litwie; zabytki przeszłości: 1. starożytna kolczuga z napisami słowiańskimi; 2. starożytny srebrny relikwiarz; 3. starożytna zbroja polska; 4. chorągiew województwa trockiego; 5. figura brązowa znaleziona w ruinach zamku wileńskiego; homeografie Adama Pilińskiego (wynalazcy homeografii – nowej techniki wykonywania faksymiliów z rycin, rękopisów i starodruków): 1. portret Stefana Batorego (faksymile drzeworytu z roku 1577 Iosse Ammana z Biblioteki Puławskiej); 2. portret Zygmunta Augusta (wg drzeworytu z 1551 r. z Biblioteki Puławskiej); 3. widok Wilna (z bardzo rzadkiej ryciny z Biblioteki Puławskiej); 4. 5. 6. trzy ryciny dotyczące wjazdu Zygmunta Augusta do Gdańska w 1552 r. (z rękopisu kroniki pruskiej z Biblioteki Puławskiej). Dodatkowo: miedzioryt „La Florie de Titien” Gottlieba Kislinga (1790-1846), sztycharza wykształconego na Uniwersytecie Wileńskim, powstały podczas jego pobytu we Włoszech, w 1827 r. w Mediolanie według obrazu Tycjana „Flora”. Zabrudzenia poszczególnych plansz (szczególnie miedziorytu), papier pożółkły (zwłaszcza z homeografiami Pilińskiego). Bardzo rzadkie (tylko pojedyncze grafiki w zbiorach bibliotecznych).

Ilośc odsłon: 736