0. Uwięzienie synów Jana III Sobieskiego. Sobieski Aleksander (1677-1714), drugi syn króla Jana III i Marii Kazimiery.
Sobieski Aleksander (1677-1714), drugi syn króla Jana III i Marii Kazimiery. List do nieznanego z adresata. B.d. (po 27 II 1704 r.), b.m. Z podpisem nadawcy. Bifolium pap., 17 x 20,5 cm.
Język francuski. Niedatowany list królewicza Aleksandra Sobieskiego do nieznanego z imienia i nazwiska adresata, m.in. o kontaktach z Janem Stanisławem Jabłonowskim, wojewodą ruskim, jednym z najbliższych współpracowników króla Jana III, przeciwnikiem Augusta II i o uwięzieniu przez Augusta II braci nadawcy, królewiczów Jakuba i Konstantego Sobieskich w zamku Königstein. Jakub Ludwik Sobieski (1667-1737), książę oławski, szykowany przez rodziców do objęcia tronu polskiego, po śmierci ojca bezskutecznie ubiegał się o elekcję. Po wybuchu wojny północnej ponownie rozpoczął rozmowy z królem Szwecji Karolem XII. W lutym 1704 r. August II zlecił porwanie i uwięzienie Sobieskiego (wraz z bratem Konstantym Władysławem (1680-1726), który poparł działania Jakuba), wyjeżdżającego z Wrocławia do Polski. W niewoli saskiej przebywali dwa lata, uwolnieni przez Karola XII; Jakub porzucił wówczas starania o tron. Po uwięzieniu braci to właśnie Aleksander (humanista w zamiłowania, dotychczas nie zaangażowany w życie polityczne) stał się pretendentem do korony polskiej z poparciem króla Szwecji. Nie wyraził wówczas zgody na ten plan, a po uwolnieniu braci w grudniu 1706 r. ponownie wycofał się z życia politycznego. Stan bardzo dobry.
Ilośc odsłon: 809