[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

Mickiewicz Adam. Pan Tadeusz czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach wierszem. T. 1-2 (w 1 wol.). Wydanie Aleksandra Jełowickiego z popiersiem autora. Paryż 1834. W Typografji A. Pinard, s. 253, [3], portret 1 (staloryt Antoniego Oleszczyńskiego); 300, [4], winietki (drzeworyty, w tym portret Napoleona), 17,5 cm, opr. z epoki pł. z tyt. na grzbiecie. 

Wydanie 1. Praca nad dziełem trwała prawie dwa lata, w połowie lutego 1834 r. gotowy już rękopis został odczytany przez Mickiewicza przyjaciołom. W czerwcu 1834 r. „Pan Tadeusz” ukazał się drukiem nakładem emigracyjnego księgarza Aleksandra Jełowickiego (sprzedaż księgarska rozpoczęła się dopiero 10 sierpnia). Podobnie, jak przy większości emigracyjnych dzieł Mickiewicza część egzemplarzy „Pana Tadeusza” została potajemnie przerzucona do kraju, głównie przez Kraków. „Nieraz ten, co ją przewoził, lub tylko co ją posiadał, szedł do więzienia lub na wygnanie; ale i tam nawet do głębi Rosji i dalej, iście cudownym sposobem dolatywały te kartki od braci znad Sekwany” (L. Gadon). Przed kartą tytułową portret Mickiewicza wg medalionu Davida d’Angers, wykonany w stalorycie przez Antoniego Oleszczyńskiego. Na karcie przedtyt. dedykacja z 1862 r. Przybrudzenia i przetarcia pł. opr., Zaplamienie zewnętrznego, prawego marginesu częściowo zachodzące na tekst w całości bloku (prawdopodobnie po zalaniu atramentem), liczne rdzawe plamki, dwie ostatnie karty luzem. Jedno z najważniejszych dzieł literatury polskiej.

Ilośc odsłon: 672