[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

Gwiżdż Feliks. Fale (poezye). Lwów, Warszawa 1907. Księgarnia B. Połonieckiego, E. Wende i sp., s. 77, [3], 17,5 cm, opr. z epoki, ppł., zach. okł. wyd. karton. 120,-

Wydanie 1 (i jedyne). Pierwszy tomik wierszy Feliksa Gwiżdża (1885-1952), wybitnego działacza podhalańskiego, prozaika, poety i tłumacza. Urodzony w rodzinie góralskiej niedaleko Nowego Targu, w czasie I wojny walczył w Legionach Polskich. Jest prawdopodobnie autorem słów popularnych piosenek (m.in. Wojenko, wojenko…; Przybyli ułani…). W latach 1918-1920 był zaangażowany w prace Komitetu Plebiscytowego dla Spisza i Orawy, w okresie międzywojennym wybrany posłem na sejm, a potem senatorem. Należał do założycieli, a potem był wieloletnim prezesem Związku Podhalan (patrz poz. 513). W latach okupacji należał do AK, walczył w Powstaniu Warszawskim. Po 1945 r. zaangażowany w walkę antykomunistyczną, dwukrotnie aresztowany, zmarł w więzieniu na ul. Rakowieckiej w Warszawie. Oferowany tomik pochodzi z wczesnego okresu jego twórczości, kiedy Gwiżdż pracował w redakcji „Kuriera Lwowskiego” i był mężem Stanisławy Pruszyńskiej, poetki zakopiańskiej (w treści wiele aluzji do ich burzliwego związku). Zawiera wiersze z cykli: Hej! śwarny ci jo chłopiec!; Z pieśni wstających zórz; Tatry (tu m.in.: Nad Zmarzłym Stawem; O Hanusinych oczach; Sabałowe widzenie); Płacz (m.in. Przy Czarnym Stawie); Drzewa; Fale; Śmierć. Z biblioteki Juliana Krzyżanowskiego, wybitnego historyka literatury polskiej (pieczątka). Oprawa z epoki, wykonana we lwowskim zakładzie M. Górskiego (sygnowana nalepką): szeroki ppł. z tłocz. zdobieniami oraz złoc. na grzbiecie, papier marmurkowany. Dedykacja z epoki na karcie tyt. Nieznaczne otarcia i zabrudzenia, stan ogólny dobry. Bardzo rzadkie.

Ilośc odsłon: 21