W kolejce
171. Siemiginowski Szymonowicz Jerzy Eleuter (ok. 1660-1711) – Triumf rodu Odescalchi. 1682 r.
Siemiginowski Szymonowicz Jerzy Eleuter (ok. 1660-1711) – Triumf rodu Odescalchi. 1682 r. 6000,-
Akwaforta (odbitka w kolorze sangwiny); 44 x 30,5 (pl. 51,5 x 40,5)
Sygnowana na płycie: „Georg Szymon delin. et sculp.” oraz „Laz. Bald. inv. et pinx.”. Rycina jest dziełem Jerzego Eleuter Szymonowicza Siemiginowskiego, malarza, sztycharza i rysownika epoki baroku, wysłanego przez króla Jana III Sobieskiego na naukę do Włoch. W 1682 r. artysta został członkiem rzymskiej Akademii św. Łukasza. Pracował przede wszystkim jako portrecista królewskiej rodziny Sobieskich oraz kierownik działającej w Wilanowie szkoły malarskiej. Podczas pobytu w Rzymie Siemiginowski znajdował się pod opieką bratanka papieża Innocentego XI, księcia Livio Odescalchi (późniejszego pretendenta do tronu polskiego), któremu zadedykował cykl rycin ukazujących freski z jego pałacu (dziś nieistniejące; w pałacu tym po śmierci męża zamieszkała Maria Kazimiera). Freski, ukazujące m.in. alegorie Dnia, Nocy, Świtu i Zmierzchu, były dziełem rzymskiego nauczyciela Siemiginowskiego – Lazzaro Baldiego (ok. 1624-1703), włoskiego malarza doby baroku (wg części badaczy Siemiginowski współpracował także przy tworzeniu samych fresków). Rycina odbita na dwóch, sklejonych kartach (ślad albumowego składania). Nieznaczne zabrudzenia zachowanych szerokich marginesów, poza tym stan dobry. Wczesna praca jednego z niewielu polskich malarzy-rytowników. Bardzo rzadkie!
Lit.: M. Karpowicz, Jerzy Eleuter Siemiginowski malarz polskiego baroku, Wrocław 1974, s. 45-47; J. Talbierska, Grafika XVII wieku w Polsce. Warszawa 2011, s. 183, [43], ilustr. 118
Ilośc odsłon: 27