W kolejce
157. [Biblioteka Schaffgotschów] – Ekslibrisy Jana Antoniego Schaffgotscha. XVIII w.
[Biblioteka Schaffgotschów] – Ekslibrisy Jana Antoniego Schaffgotscha. XVIII w. 600,-
Miedzioryty; 9 x 7,8 oraz 2,8 x 7,6 cm
Na większej rycinie herb śląskiego rodu arystokratycznego Schaffgotschów, jako baronów, nadany im w końcu XVI w. – w polu 1 i 4 pasy (srebrno-czerwone), w polu 2 i 3 gryf trzymający w łapach kamień. Drugi ekslibris: na wstędze napis „Ex libris Joannis Antonij Comitis de Schaffgotsch. Etc.” Ekslibris należał do Jana Antoniego Schaffgotscha (1675-1742). Biblioteka Schaffgotschów, gromadzona przez stulecia, należała do największych i najcenniejszych na Dolnym Śląsku. Pierwotnie mieściła się na zamku Chojnik, który spłonął w 1674 r. Uratowaną bibliotekę postanowiono przenieść do nowo wznoszonej siedziby rodowej w Sobieszowie. Największe zasługi dla zbiorów położył Jan Antoni Schaffgotsch, który w 1716 r. ostatecznie przeniósł księgozbiór do nowego pałacu i opatrzył go własnym ekslibrisem. Licząca około 10000 woluminów biblioteka została udostępniona w 1734 r. Jej dalszy rozwój przerwały wojny śląskie oraz śmierć Jana Antoniego. Następnym dobrodziejem zbiorów był Leopold Schaffgotsch, który na początku XIX w. przeniósł je do klasztoru pocysterskiego w Cieplicach. Biblioteka nadal rozwijana i rozszerzana przetrwała do II wojny światowej. Po 1949 r. uległa rozproszeniu, część zbiorów trafiła do Biblioteki Narodowej oraz Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego. Stan dobry.
Lit.: R. Werszler, Dolnośląska Biblioteka Schaffgotschów [w:] Legnickie Studia Teologiczno-Historyczne, nr 2, 2010, s. 232-256.
Ilośc odsłon: 27