Stryjkowski Maciej. Kronika polska, litewska, żmódzka i wszystkiej Rusi. Wydanie nowe, będące dokładnem powtórzeniem wydania pierwotnego królewieckiego z roku 1582, poprzedzone wiadomością o życiu i pismach Stryjkowskiego przez Mikołaja Malinowskiego, oraz rozprawą o latopisach ruskich przez Daniłowicza pomnożone przedrukiem dzieł pomniejszych Stryjkowskiego według pierwotnych wydań. T. 1-2. Warszawa 1846. Nakład Gustawa Leona Glücksberga, s. [2], 63, XLVIII, 392, portret 1, mapa 1 (litografia rozkł.); [4], 466 (w miejsce 572), 24 cm, opr. współcz. skóra ze złoc. na licu i grzbiecie, brzegi kart prószone, etui ochronne kart. z pł. grzbietami.
Główne dzieło Macieja Stryjkowskiego (1547-ok. 1590) – wierszopisa, kronikarza, kanonika żmudzkiego, jest pierwszym drukowanym zarysem historii Europy Wschodniej, obejmującym dzieje Rusi i krajów z nią sąsiadujących do końca 1580 r. Powstała w oparciu o prace historyków polskich (Miechowita, Kromer, Marcin Bielski) oraz liczne kroniki rękopiśmienne. Stryjkowski „dla Litwy zrobił to, co Bielski dla Korony, porządnie i szczegółowo wyłożył jej dzieje, zapuszczając się w szczegóły obyczajowe i dzięki temu stał się po wiekach nieocenionym i niezastąpionym źródłem wiadomości, uwiecznionym w zdaniu „Pana Tadeusza” „Stryjkowski gęsto pisze o tym” (J. Krzyżanowski, Dzieje literatury polskiej). Na początku t. 1-go portret autora. W części końcowej tomu drugiego, po zakończeniu Kroniki, przedruk dzieła Stryjkowskiego „Przesławnego wjazdu do Krakowa… i pamięci godnej koronacjej Henryka Walezjusza…” . W tomie drugim brak dodatków (kart ze stronami 467-572), silne zbrązowienia początkowych kart, ślady po zalaniu ostatnich kilkudziesięciu kart. Rzadkie.
Ilośc odsłon: 1164
