Żeromski Stefan. Ludzie bezdomni. Powieść. T. 1-2 (w 2 wol.). Warszawa 1900. Nakład Bronisława Natansona, s. [4], 257, [3]; [6], 220, [2], 18 cm, opr. pł. z tłocz. i złoc. 900,-
Wydanie 1. Słynne dzieło Stefana Żeromskiego (1864-1925), prozaika, dramaturga, publicysty. Pierwsza z powieści autora osadzonych w realiach przełomu XIX i XX w., w której autor czyni bohaterem doktora Judyma, zaangażowanego społecznika, pracującego na rzecz potrzebujących, biednych i poszkodowanych przez los ludzi. Akcja toczy się w Nałęczowie, nazwanym przez pisarza Cisami. Powieść zyskała ogromne uznanie czytelników i krytyków i przyniosła Żeromskiemu status autorytetu moralnego pokolenia i „sumienia narodu”. Z księgozbioru Seweryna Sokołowskiego (1910-1991) herbu Cholewa (ekslibris heraldyczny). Przetarcia oprawy, poza tym stan dobry.
Ilośc odsłon: 297