Niemcewicz Julian Ursyn. Śpiewy historyczne z muzyką i rycinami. Warszawa 1816. W Drukarni Nro 646. przy Nowolipiu, s. 441, [9], tabl. ryc. 33 (miedzioryty, w tym 1 rozkł.), tabl. nut 34 (miedzioryty, w tym 1 rozkł.), 19,5 cm, opr. z epoki, płsk ze złoc. 1200,-
Wydanie 1. Najgłośniejsza książka Juliana Ursyna Niemcewicza (1758-1841), a zarazem jedna z najpopularniejszych książek polskich XIX wieku. Zbiór 33 pieśni opiewających ważne wydarzenia i postacie z historii Polski, wraz z nutami i „dodatkami prozą, zawierającymi krótki zbiór historyi polskiey”. Dzieło „z polecenia Towarzystwa Królewskiego Warszawskiego Przyjaciół Nauk napisane”, ozdobione 33 miedziorytami ukazującymi sceny historyczne z dziejów Polski. Niemcewicz przedstawił wyidealizowane dzieje Polski od Piasta (rok 840) do panowania Jana III Sobieskiego i bitwy wiedeńskiej. Włączył ponadto cztery utwory pisane wcześniej i dodał w 1814 r. wiersz żałobny pt. „Pogrzeb ks. Józefa Poniatowskiego”. W przedmowie autor wyjaśnił cel swojej pracy („zaszczepić w narodzie silne przywiązanie do kraju”) oraz opisał prace nad dziełem (żmudne „wertowanie kronik, herbarzów, żywotów sławnych mężów”). Rysunki do ilustracji w większości były dziełem amatorskim kilku pań z arystokracji warszawskiej (najbardziej utalentowana to Ewa Sułkowska), tylko niewielką ich część dostarczyli zawodowi artyści (głównie nadworny malarz Puław, Jan Zachariasz Frey; 1769-1829). Autorami muzyki byli znani kompozytorzy, m.in. Karol Kurpiński (1785-1857), dyrygent orkiestry Teatru Narodowego, Franciszek Lessel, poza tym m.in. Maria Szymanowska i Zofia Zamoyska. Dzieło zamyka rozdział: „Uwagi nad upadkiem i charakterem narodu polskiego”, w którym Niemcewicz wymienia błędy ustrojowe. Na końcu „lista alfabetyczna prenumeratorów”, wśród których wiele znakomitych nazwisk (m.in. książę Adam Czartoryski, Mikołaj Chopin, Potoccy, Sapiehowie, Zamoyscy). W ciągu siedmiu miesięcy cały nakład (1500 egz.) został całkowicie wyczerpany. Adam Jerzy Czartoryski twierdził, że: „Ze wszystkich dzieł Niemcewicza żadne nie miało tyle wziętości i pokupu i tyle chwały mu nie zjednało, jak „Śpiewy historyczne”. Nikt nie śmiał nie znać książki Niemcewicza”. Oprawa XIX-wieczna, płsk z delikatną, złoc. dekoracją i szyldzikiem. Na grzbiecie superekslibris literowy: „T.O.” Nieznaczne przetarcia opr., brak karty przedtytułowej, gdzieniegdzie drobne zabrudzenia,
poza tym stan dobry.
Lit.: A. Banach, Polska książka ilustrowana, poz. 49.
Ilośc odsłon: 752
