86. Tokarzewicz Józef (1841-1919), publicysta, powstaniec styczniowy, działacz niepodległościowy – Dwa listy. List pierwszy: do nieznanego adresata. Dat. Grodzisk, 15 września 1897 r....
Tokarzewicz Józef (1841-1919), publicysta, powstaniec styczniowy, działacz niepodległościowy – Dwa listy. List pierwszy: do nieznanego adresata. Dat. Grodzisk, 15 września 1897 r. Pismo odręczne nadawcy z autografem. K. [2], bifolium o wym. 22,5 x 14 cm; list drugi: do Komitetu Kasy Pomocy dla Osób Pracujących na Polu Naukowem im. dra J. Mianowskiego w Warszawie. Dat. Kijów, 24 września 1909 r. Pismo odręczne z autografem. K. [1] o wym. 27 x 21 cm. 300,-
Dwa listy Józefa Tokarzewicza (pseud. Hodi), syna burmistrza Bielska Podlaskiego, powstańca styczniowego (walczył m.in. w oddziale Marcina Borelowskiego i Zygmunta Padlewskiego). Na emigracji we Francji, potem w Szwajcarii, Belgii, Anglii, gdzie pracował w kołach niepodległościowych, pisał korespondencje do prasy krajowej oraz redagował broszury i pisma. Od 1894 r. mieszkał w Grodzisku pod Warszawą. Korespondencja dotyczy głównie marnej sytuacji finansowej pisarza. W liście pierwszym relacjonuje swoją sytuację („Jestem finansowo człowiek zupełnie ubogi”), a także donosi adresatowi o swojej aktualnej pracy. Pełen wyrzutów i goryczy list drugi dotyczy odmowy wsparcia dla Tokarzewskiego (na skutek „zabójczej dla piśmiennictwa polskiego w Kongresówce” ciasnoty i zacofania ustaw Komitetu). Autor skarży się także na odmowę wsparcia ze strony Antoniego Sygietyńskiego, który uważał rękopis pisarza jako mający niewielką wartość naukową. Tokarzewicz nie może znaleźć pomocy nawet w Krakowie, ponieważ wszyscy życzliwi mu ludzie już nie żyją (m.in. książę Jan Tadeusz Lubomirski, Erazm Jerzmanowski). Ślady składania, drobne uszkodzenia krawędzi, stan dobry.
Ilośc odsłon: 1028