Demokrata Polski. 1839-1840. Tom II. Kwartał II-IV (11 marzec 1839-27 stycznia 1840). Poitiers 1839-1840. Druk. F.-A. Saurin, s. 73-288, 23,5 cm, oprawa ochronna karton.
Czasopismo polemiczne wydawane na emigracji od 20 marca 1837 r. Stanowiło główny organ polityczny Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, a z czasem stało się pierwszym organem prasowym emigracji. Z niewielkimi przerwami ukazywało się aż do 1863 r., początkowo w Poitiers, następnie w Paryżu, Londynie i Brukseli. „Demokrata Polski” zamieszczał na łamach wiadomości bieżące z emigracji oraz kraju i świata, drukował także recenzje, listy do redakcji, prace historyczne, rozprawy polemiczne i ideowe. Pierwszym redaktorem był Kazimierz Tomkiewicz. W oferowanych numerach m.in.: Na co arystokracja obraca fundusze; Korespondencja Skrzyneckiego z Dybiczem; Pszonka; Polska malownicza i Polska ozdobnicza; Szymon Konarski; Czartoryski; Wyrok na członków Związku Narodu Polskiego w Warszawie; Ozdoby honorowe; Akt z roku 1834 przeciw Adamowi Czartoryskiemu. Karty ze stronami 137-144 przestawione przez introligatora, kilka kart luzem, na kartach miejscami zabrudzenia i charakterystyczne zażółcenia (miejscami intensywniejsze).
Lit.: J. Łojek, Historia prasy polskiej, t. 1, s. 303-306.
Ilośc odsłon: 1338
