Szpotański Janusz. Cisi i Gęgacze czyli bal u prezydenta. Odbitka z „Kultury” Nr 3/245. Marzec 1968. Paryż 1968. Instytut Literacki, s. 30, [1], 21 cm, opr. wyd. brosz. 120,-
Antygomułkowska szopka polityczna przygotowana na obchody 20-lecia PRL, recytowana przez autora na spotkaniach towarzyskich. Bezpośrednią inspiracją satyry był „List 34”, podpisany przez pisarzy polskich (m.in.: Andrzejewskiego, Dygata, Jasienicę i Słonimskiego), stanowiący protest przeciwko cenzurze. Pierwsze przedstawienie odbyło się 22 lipca 1964 r. „Cisi” to agenci bezpieki, „Gęgacze” to intelektualiści. Gomułka, nazwany w utworze „Gnomem”, 19 marca 1968 r. na zebraniu aktywu warszawskiego w Sali Kongresowej stwierdził, że „Cisi i Gęgacze” są „reakcyjnym utworem ziejącym jadem nienawiści do naszej partii… i zawiera pornograficzne obrzydliwości, na jakie zdobyć się może człowiek tkwiący w zgniliźnie rynsztoku, człowiek o moralności alfonsa”. Janusz Szpotański (1929-2001), poeta, satyryk, został w 1967 r. skazany na 3 lata więzienia za rozpowszechnianie informacji szkodliwych dla państwa, pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Stan dobry.
Ilośc odsłon: 867
