Mickiewicz Adam. Pan Tadeusz czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach wierszem. T. 1-2 (1 wol.). Wydanie Aleksandra Jełowickiego z popiersiem autora. Paryż 1834. W Typografji A. Pinard, s. 253, [3], portret 1 (staloryt Antoniego Oleszczyńskiego); 300, [4], winietki (drzeworyty, w tym portret Napoleona), 17,5 cm, opr. artystyczna współcz. skóra z tłocz. i złoc. na grzbiecie i licu. 14 000,-
Wydanie 1. W czerwcu 1834 r. „Pan Tadeusz” ukazał się drukiem nakładem emigracyjnego księgarza Aleksandra Jełowickiego. Nakład dwutomowej edycji wynosił 3 tys. egzemplarzy. Przez współczesnych epopeja została przyjęta bardzo ciepło. Słowacki w liście do matki napisał: „Bardzo piękny poemat, podobny do romansu W. Scotta wierszem napisanego […] Jest to poema zupełnie innego rodzaju niż wszystkie dotąd Adama utwory”. Zygmunt Krasiński w jednym z późniejszych swych listów pisał: „Żaden europejski lud dziś nie ma takiej epopei jak «Pan Tadeusz» […]”. Podobnie, jak przy większości emigracyjnych dzieł Mickiewicza część egzemplarzy „Pana Tadeusza” została potajemnie przerzucona do kraju, głównie przez Kraków. „Nieraz ten, co ją przewoził, lub tylko co ją posiadał, szedł do więzienia lub na wygnanie” (L. Gadon). Na uwagę zasługuje szata typograficzna pierwodruku: „druk piękny i ozdobny” (Semkowicz). Przed kartą tytułową portret Mickiewicza wg medalionu Davida d’Angers, wykonany w stalorycie przez Antoniego Oleszczyńskiego, poszczególne księgi zakończone winietkami drzeworytowymi (na s. 205 portret Cesarza Napoleona). „Jako pierwsze wydanie arcydzieła mickiewiczowskiego jest «Pan Tadeusz» z 1834 r. w wielkiej cenie” (Semkowicz). Oprawa artystyczna wykonana przez Dominikę Świątkowską-Borysławską według własnego projektu (sygnowana „DOM fecit” u dołu tylnej okładziny): pełna skóra, na grzbiecie złocona tytulatura oraz motywy kwiatowe, na licu i tylnej okładzinie tłoczona i złocona bordiura ułożona z chabrów i wędrujących wśród nich mrówek. Na wewnętrznych stronach okładek (dublurach) wyciśnięto atrybuty myśliwskie i ułańskie. Dołączono futerał ochronny o wymiarach 25,5 x 20,5 cm, obity zamszem, z szyldzikiem ze złoconą tytulaturą. Egzemplarz po fachowej konserwacji. Nieaktualne pieczątki własnościowe. Karta ze stronami 81/82 z uzupełnionym ubytkiem, z niewielką stratą dla tekstu, poza tym stan dobry.
Lit.: A. Semkowicz, Wydania dzieł Adama Mickiewicza w ciągu stulecia, s. 152-157; A. Semkowicz, Bibliografia utworów Adama Mickiewicza, poz. 473; A. Banach, Polska książka ilustrowana, poz. 222.
Ilośc odsłon: 1325
