Gałczyński Konstanty Ildefons. Niobe. Z drzeworytami Jacka Żuławskiego. Warszawa 1970. Wydawnictwo „Ruch”. s. XXX, [2], ilustracje, drzeworyt Żuławskiego odbity z klocka, sygnowany przez artystę, 28 cm, artystyczna opr. S. Pacury, skóra, futerał. 3600,-
Wydanie bibliofilskie, w nakładzie 2260 numerowanych egzemplarzy. Jeden z najsłynniejszych poematów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (1905-1953), poety, prozaika, dramatopisarza, członka grupy literackiej Kwadryga. Pomysł na napisanie utworu narodził się w 1949 r. w Nieborowie, gdzie kustosz tamtejszego muzeum opowiedział Gałczyńskiemu historię znajdującej się w zbiorach muzeum marmurowej głowy Niobe. Oryginał grecki rzeźby zaginął, a kopia nieborowska jest jego najlepszą repliką, trafiła do Polski jako dar carycy Katarzyny II dla Heleny Radziwiłłowej. Artystyczna oprawa mozaikowa wykonana przez Sylwestra Pacurę, sygnowana tłoczonym na ślepo wiązanym monogramem: granatowa skóra, na licu tłocz. podobizna rzeźby Niobe z wprawianej skóry barwionej na biało, wzdłuż grzbietu takież zdobienia z motywami antycznej architektury. Wewnątrz blok ujęto w kartonowy trzymacz z motywem meandra. Futerał ochronny beżowy, wytłaczany motywem meandra. Stan bardzo dobry.
Ilośc odsłon: 1693
