Mickiewicz Adam (1798-1855), poeta. Ryt. A. Oleszczyński. 1861 r. 900,-
Staloryt; 20,8 x 28 (przycięty z pozostawieniem dolnego marginesu)
Adam Mickiewicz na łożu śmierci, ubrany w płaszcz i konfederatkę. Po stronie lewej dąb oraz postument ze św. Jerzym i pucharem („Dar Rossian w Moskwie 1829”); po stronie prawej krzew laurowy, postument z Orłami i pucharem („Dar Ziomków w Paryżu 1840”). U góry napisy: „O!...Ile Cię trzeba cenić, ten tylko się dowie, kto Cię utracił.”, tytuły dzieł poety oraz przymocowana do ramy karta: „Przed złożeniem do trumny Adam Mickiewicz...”. Do dolnej ramy nałożony wizerunek medalu z 1845 r. z popiersiami Mickiewicza i jego przyjaciół: Jules’a Micheleta oraz Edgara Quineta. Poniżej napis: „Zacney i nieodrodney młodzieży naszey poświęca ziomek Anto: Oleszczyński. 1861” oraz fragment „Ody do młodości”, przedzielony przedstawieniem anioła z krzyżem i koroną cierniową. Wzdłuż dolnej krawędzi adres wydawniczy: „Imp. Gilquin et Dupain...”. Antoni Oleszczyński (1794-1879) uznawany jest za najwybitniejszego polskiego grafika emigracyjnego XIX w. Uczył się w Akademii petersburskiej, następnie wyjechał do Paryża, gdzie pozostał aż do śmierci. Związany ze środowiskiem Wielkiej Emigracji, przyjaźnił się z wieloma osobistościami kultury i polityki. Cała jego obfita twórczość poświęcona jest Polsce – liczne portrety, ilustracje dzieł literackich (m.in. Mickiewicza), współpraca przy „Albumie Wileńskim” J. K. Wilczyńskiego. Drobne zabrudzenia, poza tym stan dobry. Bardzo rzadkie.
Ilośc odsłon: 350
