[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

Plaut. Les comedies de …, nouvellement traduites en stile libres, naturel et naif. T. 1-10 (7 wol., brak t. 2, 5, 7). Leide (Lejda) 1719. Chez Pierre Vander Aa, 12°, frontispis (miedzioryt), k. [26], s. 234, tabl. ilustr. 3 (w tym 2 rozkł., miedzioryty); frontispis, k. [1], s. 151 + 131, tabl. ilustr. 2 (miedzioryty); frontispis, k. [1], s. 167 + 88 + 142, tabl. ilustr. 3 (miedzioryty); frontispis, k. [1], s. 160 + 186, tabl. ilustr. 2 (miedzioryty); frontispis, k. [1], s. 184 + 166, tabl. ilustr. 2 (miedzioryty); frontispis, k. [1], s. 252 + 114, tabl. ilustr. 2 (miedzioryty); frontispis, k. [1], s. 156 + 167, [3], tabl. ilustr. 2 (miedzioryty), opr. jednolita z epoki, czerwony marokin z szyldzikami, złoc. i superekslibrisami króla Francji Ludwika XV oraz Aleksandra Lubomirskiego. 4800,-

Egzemplarze z biblioteki króla Francji Ludwika XV (1710-1774), a później ks. A. Lubomirskiego. Francuska edycja komedii Plauta (ok. 250-184 p.n.e.), słynnego komediopisarza rzymskiego. Tomy zawierają następujące komedie: t. I – „Amfitrion”, t. III – „Jeńcy”, „Wołek zbożowy”, t. IV – „Panna młoda”, „Komedia skrzynkowa”, „Epidikus”, t. VI – „Bracia”, „Żołnierz samochwał”, t. VIII – „Punijczyk”, „Pers”, t. IX – „Lina”, „Stichus”, t. X – „Trzy grosze”, „Gbur”, fragmenty różnych komedii. Luksusowa oprawa jednolita z epoki: czerwony marokin, grzbiet sześciopolowy, na dwóch szyldzikach złocona tytulatura, w pozostałych polach stylizowane ozdobniki, w zwierciadłach obu okładzin odbity złotem superekslibris Ludwika XV z trzema liliami, pod koroną królewską i w otoczeniu łańcucha Orderu Św. Ducha, poniżej superekslibrisów królewskich tłoczony złotem superekslibris ks. Lubomirskiego – na licu herb Szreniawa w ozdobnym kartuszu nakrytym mitrą książęcą i oplecionym wstęgą Orderu Orła Białego, na tylnej okładzinie napis w owalu: „De la bibliothèque de Mr le prince Alexandre Lubomirski”, okładziny obwiedzione trzema złotymi liniami, brzegi kart złocone, wyklejki marmurkowane, barwione ręcznie. Aleksander Lubomirski (zm. 1808), syn Stanisława, wojewody kijowskiego, pułkownik, gen. wojsk francuskich, kasztelan kijowski w latach 1785-1790. Był dziedzicem dóbr na Pobereżu oraz klucza opolskiego, właścicielem biblioteki w Niezdowie. Kolekcję odziedziczyła jego córka, żona Wacława Rzewuskiego – Emira, stąd księgi znalazły się w Podhorcach Rzewuskich. Nieaktualne znaki i podpisy własnościowe. Do kompletu brak t. 2, 5, 7. Niewielkie otarcia i zaplamienia opraw, poza tym stan dobry. Ładnie zachowane egzemplarze.

Lit.: Manuel de l’amateur de reliures armoriées française, plansza 2495; Lit.: S.J. Gruczyński, O księgozbiorach i znakach bibliotecznych książąt Lubomirskich w XVIII wieku, „Roczniki Biblioteczne”, 1965, z. 1-2, s. 3-34; M. Cubrzyńska-Leonarczyk, Polskie superekslibrisy…, tabl. 100a, 100b.

Ilośc odsłon: 356