77. [Słownik warszawski]. Słownik języka polskiego ułożony pod redakcją Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwieckiego. T. 1-8 (w ośmiu wol.). Warszawa 1900-1935.
[Słownik warszawski]. Słownik języka polskiego ułożony pod redakcją Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwieckiego. T. 1-8 (w ośmiu wol.). Warszawa 1900-1935. Nakładem prenumeratorów i Kasy im. Mianowskiego, s. XII, [10], 955, [3]; XIII, [1], 1089, [1]; XIV, [2], 935; XV, [1], 1036; XV, [1], 827; XVI, 794; XVII, [1], 1161; XVIII, [2], 744, 26,5 cm, jednolita opr. współcz. płsk. z dwoma szyldzikami i złoc.
Słownik języka polskiego tzw. „Słownik warszawski”. Tomy 1-7 pochodzą z wydania pierwszego, tom 8 stanowi przedruk anastatyczny z wydania pierwszego z 1927 r. Pomysł wydania nowego słownika języka polskiego powstał pod koniec XIX wieku. Jego inicjatorem był wybitny etnograf i językoznawca, Jan Karłowicz (1836-1903). Komitet redakcyjny stanowili także: Adam Kryński (1844-1932) oraz Władysław Niedźwiecki (1849-1930). W 1895 r. wydany został arkusz próbny. Od miejsca wydawania tomów słownik otrzymał nazwę „Słownika warszawskiego”. Autorzy oparli się m.in. na słowniku Lindego oraz tzw. „Słowniku wileńskim”. Słownik ma charakter tezaurusa, rejestruje całe słownictwo języka polskiego, ponadto zabytki językowe od średniowiecza oraz piśmiennictwo polskie do początku XX wieku. Odnotowuje także wyrazy gwarowe i żargonowe. Łącznie zawiera ponad 270000 haseł. Dzieło zostało nagrodzone przez Polską Akademię Umiejętności na konkursie imienia S.B. Lindego. Oprawa jednolita: półskórek brązowy, grzbiet pięciopolowy, na dwóch szyldzikach złocona tytulatura i numeracja tomów. Miejscami na kartach drobne zaplamienia, nieaktualne pieczątki własnościowe, poza tym stan dobry. Ładny komplet.
Lit.: P. Grzegorczyk, Index lexicorum Poloniae, poz. 117.
Ilośc odsłon: 4884