Monitor na R[ok] P[ański] 1765. Nr: IV, XIV, XVII, XX-XXI, XXIII-XXIV, XXVII, XXXI, XXXIII, XLI. Warszawa 1765. W Drukarni Mitzlerowskiey, 8°, s. 23-30, 109-116, 129-136, 151-166, 173-187, 204-211, 236-243, 252-259, 316-323, winietki, finaliki (drzeworyty), arkusze wyd.
E.XXII, 533-535. 11 numerów pierwszego rocznika największego i najsłynniejszego czasopisma polskiego wychodzącego w XVIII w., redagowanego wówczas niemal w całości przez biskupa Ignacego Krasickiego; był to najświetniejszy okres „Monitora”. Czasopismo ukazywało się dwa razy w tygodniu przez 21 lat (1765-1785). Pomysł wydawania periodyku na wzór angielskiego „Spectatora” powstał w najbliższym otoczeniu świeżo wybranego króla, Stanisława Augusta. Miało ono mieć charakter moralizatorski, ośmieszało przywary szlacheckie, sarmacki styl życia, podsuwało wzory godne naśladowania. Na łamach „Monitora” publikowali najwybitniejsi przedstawiciele polskiego Oświecenia, m.in.: Ignacy Krasicki (pierwszy redaktor), Franciszek Bohomolec, Jan Albertrandi, Adam Naruszewicz, a także sam Stanisław August. Poruszano zagadnienia z zakresu ekonomii, filozofii, polityki, rolnictwa, przemysłu, kultury, edukacji, sądownictwa, historii i literatury. Nakład czasopisma w okresie jego największej świetności nie przekraczał 500 egzemplarzy. Na kartach miejscami charakterystyczne zażółcenia, błędy w paginacji – ciągłość tekstu zachowana, poza tym stan dobry.
Lit.: J. Łojek, Historia prasy polskiej, t. 1, s. 47-49.
Ilośc odsłon: 2669