Winawer Maksymilian. Najdawniejsze prawo zwyczajowe polskie. Warszawa 1900. Skład główny w Księgarni E. Wende i S-ka. Druk Lepperta i S-ki, s. [8], 281, III, [1], 23,5 cm, opr. wyd. brosz. 120,-
Na k. przedtyt. odręczna dedykacja autora dla prof. Ziegela (język rosyjski).Szczegółowa analiza treści najdawniejszego ze znanych pomników prawa zwyczajowego polskiego, którego rękopis pochodzący z XIV w. (przepisany ok. 1340 r.) został odkryty dopiero w XIX w. Autor bada pochodzenie dokumentu, a następnie wykłada jego treść w podziale na prawo państwowe, sądowe, karne i cywilne. M. Winawer (1863-1926), adwokat, późniejszy członek rosyjskiej liberalnej Partii Konstytucyjno-Demokratycznej. Grzbiet opr. podniszczony, poza tym stan dobry.
Ilośc odsłon: 622
