[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

[Stadniccy] – Zestaw ośmiu talerzy z herbami. Berlin, połowa XIX w. 1800,-

Osiem talerzy głębokich; średnica ok. 23 cm (drobne różnice w wymiarze, wynikające z ręcznej produkcji); na spodzie podszkliwnie znak wytwórni SPM (manufaktura porcelany Schumann und Sohn z Berlina, znak używany w latach 1844-1864).

Zestaw ośmiu talerzy z ręcznie malowanym herbem Stadnicki (odmiana herbu Drużyna lub Szreniawa bez krzyża) wedle dyplomu z 14 stycznia 1783 roku. Herb otrzymał Franciszek Stadnicki ze Stadnika, który zapoczątkował nawojowską gałąź rodziny Stadnickich. Wg znaków manufaktury porcelany talerze należały do Edwarda Stadnickiego (1817-1902), jedynego wnuka Franciszka, urodzonego w Nawojowej. Od 1842 r. był członkiem Sejmu Stanowego galicyjskiego z grona magnatów, a 1 października 1842 r. otrzymał godność c.k. podkomorzego – szambelana. Działał też w Komitecie Towarzystwa Gospodarczo-Rolniczego w Krakowie oraz Galicyjskim Towarzystwie Gospodarskim we Lwowie. W latach 1868-1870 był delegowany do ogólnego zgromadzenia galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. Był właścicielem licznych dóbr, które sam odziedziczył i które wniosła w posagu jego żona Ludgarda z hrabiów Mniszków, jedyna dziedziczka fortuny Mniszków. W 1877 r. obrano go posłem do Sejmu Krajowego Galicji, gdzie przewodniczył Sejmowej Komisji Lustracyjnej. W dniu 18 lutego 1881 r. otrzymał nominację cesarską na dożywotniego członka austriackiej Izby Panów. Z okazji 600-lecia śmierci błogosławionej Kingi w 1892 r. ofiarował srebrną trumienkę na jej relikwie do klasztoru klarysek w Starym Sączu. Ufundował także budowę kościoła w Nawojowej w latach 1894-1898. Przetarcia dekoracji (miejscami intensywniejsze), ślady używania.

Ilośc odsłon: 556