Stanisław August Poniatowski (1732-1798), ostatni król Polski. Dwa portrety wg Fryderyki Bacciarelli. Ok. 1765 r. 1200,-
Miedzioryty, częściowo punktowane, akwaforty; 15,5 x 10 (pl. 23,5 x 17) oraz 16 x 11,5 (pl. 16,5 x 12)
Dwa portrety według miniatury namalowanej przez Fryderykę Bacciarelli (1733-1809), żonę malarza królewskiego Marcella (powtarzającej wizerunek pędzla jej męża). Wizerunek ten cieszył się dużą popularnością w II połowie XVIII w. i doczekał się kilku powtórzeń graficznych. Popiersie ujęte w owalny medalion, trzymany w szponach przez orła. W tle pełne chmur niebo, poniżej panorama Warszawy (imaginacyjna). Poniżej pierwszej kompozycji dedykacja autora ryciny dla króla: „Stanislao Augusto Poloniae Regi...” oraz sygnatury. Rytował Antoine Demarcenay (1722-1811), francuski malarz, rzeźbiarz i grafik, działający w Paryżu. Wg H. Widackiej jest to jedna z najlepszych prac w dorobku artysty. Jej wykonanie poprzedziła korespondencja z władcą – prawdopodobnie Demarcenay zabiegał (bezskutecznie) o stanowisko nadwornego sztycharza w Warszawie. Druga rycina niesygnowana, poniżej na cokole: „Stanislaus Augustus Poloniae Rex...” oraz łacińska sentencja (wariant nienotowany w katalogu Widackiej). Na odwrocie drugiej zapis kolekcjonerski z 1920 r. Drobne zaplamienia szerokich marginesów pierwszej ryciny, poza tym stan dobry.
Lit.: H. Widacka, Splendor i niesława, BN Warszawa 2008, s. 28, poz. 5, ilustr.
Ilośc odsłon: 582
