Gieysztor Aleksander (1876-1948), b. urzędnik Kolei Moskiewsko-Kazańskiej, bankowiec, ojciec prof. Aleksandra Gieysztora – Zbiór dokumentów związanych z próbą uzyskania odszkodowania za mienie pozostawione w Rosji po 1917 r., lata 1906-1938. Plik dokumentów, k. [36], książeczka czekowa, różne formaty. 600,-
Po pokoju ryskim w 1921 r. w II Rzeczypospolitej powstawały różne inicjatywy (tutaj Urząd Likwidacyjny Odszkodowań za mienie Polaków pozostałe na terytorium b. Cesarstwa Rosyjskiego), których celem była pomoc poszkodowanym, którzy wskutek zmiany granic i wypadków wojennych, w tym konfiskat, utracili prywatny majątek w Rosji. Niniejszy zbiór, sporządzony przez ówczesnego urzędnika Banku Małopolskiego, wylicza sumę strat m.in. na podstawie zaświadczeń bankowych, obligacji pożyczki państwowej z 1906 r. i kwitu za skonfiskowane srebro. Dokumenty oryginalne w jęz. pol. i ros., w tym bankowe z lat 1916-1917 i porewolucyjne, wydane przez władze sowieckie w związku z repatriacją do Polski w 1921 r. Druki, maszynopisy oraz bruliony z notatkami starającego się o zwrot. Na uwagę zasługują: ros. książeczka czekowa Banku I.W. Junker i Ko. Aleksandra Stanisławowicza Gieysztora; trzy blankiety obligacji z 1906 r.; trzy podania do Mieszanej Komisji Rozrachunkowej z 1927 r. (z dokładnym pouczeniem, co do wyliczenia strat) oraz pismo Banku Polskiego z 1938 r. niepozostawiające złudzeń, co do możliwości odszkodowania. Przeważnie luźne karty, w tym bifolia i kartki ze śladami składania. Stan ogólny dobry. Materiał dotyczący starań tysięcy Polaków o odszkodowanie za mienie pozostawione w Rosji po 1917 r. dotąd nie doczekał się historycznego opracowania.
Ilośc odsłon: 772
