Stanisław August Poniatowski (1732-1798), król Polski – Dyplom nadania Orderu Orła Białego dla Antoniego Krasickiego, kawalera Orderu św. Stanisława, dat. Warszawa ... 1792. Autograf („Stanislaus Augustus Rex”). Bifolium, 23,5 x 38,5 cm. 5000,-
Z odręcznym podpisem ostatniego króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego. Język łaciński. Dyplom na Order Orła Białego dla Antoniego hr. Krasickiego (1736-1800), brata rodzonego Ignacego, księcia-biskupa warmińskiego i poety. Wcześniej obdarowany przez króla Orderem św. Stanisława Biskupa i Męczennika (nazwa cytowana w dyplomie). Wymieniony jako „hrabia św. cesarstwa rzymskiego”. Dokument bez wypisanej dokładnej daty dziennej, jak i kontrasygnaty królewskiego sekretarza tudzież pieczęci koronnej. Formuła dyplomu standardowa i zgodna z nadaniami tegoż Orderu. Dyplom został wystawiony w roku wojny polsko-rosyjskiej i upadku dzieła Konstytucji 3 Maja oraz przystąpienia króla do konfederacji targowickiej w końcu lipca 1792 r. Pomiędzy lipcem (sierpniem?), a końcem listopada król nie podpisał już żadnego dyplomu na Order Orła Białego (zob. Stanisław Łoza, Order Orła Białego, Warszawa 1939, s. 62). Odbiorca dyplomu zdobył wprawdzie podpis króla, ale nie uzyskał kontrasygnaty ani też nie opieczętował go pieczęcią koronną, a tym samym dokument nie zyskał waloru prawnego, ani też nie trafił do Metryki Koronnej. Po lipcu 1792 r. król miał już ograniczoną władzę przez kontrolujących go urzędników konfederacji targowickiej, którzy zawieszali jego różne uprawnienia. Być może stanowi to przyczynę „zawieszenia dyplomu”. Znane są dokumenty nadań różnych dóbr, urzędów czy szarż dotknięte podobnymi wadami prawnymi z powodu braku podpisu (podpisów) czy też pieczęci. Wyjątkowość tego dokumentu tkwi w autentycznym królewskim podpisie. Ślady kilkakrotnego składania, poza tym stan bardzo dobry. Unikat.
Ilośc odsłon: 1003
