Sarbiewski Maciej Kazimierz. Lyricorum libri IV. Epodon liber unus alterque epigrammatum. Antverpiae (Antwerpia) 1634. Ex Officina Plantiniana, 12°, frontispis (miedzioryt), s. 236, k. [2], opr. z epoki, skóra. 500,-
E.XXVII, 128. Zbiór liryków Macieja Kazimierza Sarbiewskiego (1595-1640), polskiego jezuity, kaznodziei Władysława IV Wazy, jednego z najwybitniejszych ówczesnych poetów europejskich, słynnego teoretyka literatury doby baroku. Tworzący w języku łacińskim Sarbiewski nazywany był sarmackim lub chrześcijańskim Horacym. Zyskał europejską sławę właśnie dzięki lirykom, których w samym XVII w. ukazało się wiele wydań (w tym w przekładzie angielskim; pierwsze tłumaczenia na język polski opublikowano dopiero w XIX stuleciu). Oprócz utworów poetyckich Sarbiewski napisał też kilkanaście prac teoretyczno-literackich, które drukiem ukazały się dopiero w XX w., ale były znane uczniom autora i krążyły w epoce w licznych odpisach. Opr.: brązowa skóra, tłocz. i złoc., brzegi k. złoc. Wśród ekslibrisów m.in. na tylnej wyklejce należący do François Michela de Verthamon, markiza de Bréau, kawalera orderu św. Ducha (również jego pieczęć heraldyczna w laku). Stan dobry.
Ilośc odsłon: 523
