[Valla Lorenzo]. Laurentii Vallae. Elegantiarum latinæ linguæ. Libri sex. Eiusdem De Reciprocitate Sui, et Suis, libellus. Ad veterum denuo codicum Fidem ab Ioanne Raenerio emendata omnia. Antverpiae (Antwerpia) 1557. In aedibus Ioannis Steelfij. Druk Ioannes Latius, 8°, k. 274, [14-indeks], sygnet drukarski i dewiza nakładcy, liczne inicjały figuralne (drzeworyty), opr. z epoki skóra na desce. 1600,-
Lorenzo Valla (ur. 1405/1407, zm. 1457 r. w Rzymie), jeden z najwybitniejszych filologów renesansowych, z powodu treści swoich dzieł oskarżany o herezję przez zazdrosnych współczesnych humanistów. Oferowany traktat „Elegantiarum Latinae linguae”, poświęcony łacinie klasycznej, powstał w latach 1435-1444 i po raz pierwszy ustanowił naukowe podstawy filologii klasycznej i nauczania łaciny, opierając się przy tym na regułach wypracowanych przez starożytnych, m.in. Cycerona oraz Kwintyliana. Po raz pierwszy oficjalnie w pracy filologa pojawiła się pogarda dla łaciny średniowiecznej, czyli głównie łaciny kościelnej, którą również w swoich pismach posługiwali się ówcześni humaniści. Doprowadziło to do licznych polemik, głównie ze strony ówczesnych środowisk akademickich. Oprawa: skóra z epoki, z tłoczeniami figuralnymi (portrety) oraz bogatym ornamentem roślinnym na obu okładkach. Brak kart 15 i 16, grzbiet spękany ze śladami po owadach, drobne otarcia krawędzi i narożników opr., brak pasków z zaczepami mosiężnymi, poza tym stan dobry. Efektowna, późnorenesansowa oprawa.
Ilośc odsłon: 700