[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

Mickiewicz Adam. Pan Tadeusz czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach wierszem. T. 1-2 (w 2 wol.). Wydanie Aleksandra Jełowickiego z popiersiem autora. Paryż 1834. W Typografji A. Pinard, s. 253, [3], portret 1 (staloryt Antoniego Oleszczyńskiego); 300, [4], winietki (drzeworyty, w tym portret Napoleona), 17,5 cm, opr. z epoki tektura oklejana pap. z szyldzikiem na grzbiecie.  

Wydanie 1. Epopeja narodowa. Jedno z najważniejszych dzieł literatury polskiej. Praca nad dziełem trwała prawie dwa lata, w połowie lutego 1834 r. gotowy już rękopis został odczytany przez Mickiewicza przyjaciołom. W czerwcu 1834 r. „Pan Tadeusz” ukazał się drukiem nakładem emigracyjnego księgarza Aleksandra Jełowickiego. Nakład dwutomowej edycji wynosił 3 tys. egzemplarzy. Podobnie, jak przy większości emigracyjnych dzieł Mickiewicza część egzemplarzy „Pana Tadeusza” została potajemnie przerzucona do kraju, głównie przez Kraków. „Nieraz ten, co ją przewoził, lub tylko co ją posiadał, szedł do więzienia lub na wygnanie” (L. Gadon). Na uwagę zasługuje szata typograficzna pierwodruku:„druk piękny i ozdobny” (Semkowicz). Przed kartą tytułową portret Mickiewicza wg medalionu Davida d’Angers, wykonany w stalorycie przez Antoniego Oleszczyńskiego, poszczególne księgi zakończone winietkami drzeworytowymi (na s. 205 portret Cesarza Napoleona). „Jako pierwsze wydanie arcydzieła mickiewiczowskiego jest «Pan Tadeusz» z 1834 r. w wielkiej cenie” (Semkowicz). W t. 1 ślady po owadach, zażółcenia, zaplamienia i zalania kart. W t. 2 zażółcenia, zaplamienia kart, fachowo uzupełniona 7 karta ze szkodą dla tekstu, tekst uzupełniony ręcznie, 17 str. z ubytkami ze szkodą dla tekstu, zabrudzenia.

Ilośc odsłon: 930