0. Mickiewicz Adam. Poezye. Tom czwarty.Paryż 1832
Mickiewicz Adam. Poezye. Tom czwarty. Paryż 1832. Nakładem autora, w Drukarni A. Pinard, s. 285, [2], winieta, finaliki (drzeworyty), 15,5 cm, opr. płsk z tłocz. i złoc.
Zawiera pierwodruk „Dziadów” części III. Czwarty tom paryskiego wydania „Poezyi” stanowi kontynuację edycji Leonarda Chodźki (t. 1-2 z 1828 r.) oraz J. Barbezata (t. 3 z 1829 r.). Wydany został przez Eustachego Januszkiewicza i Aleksandra Jełowickiego w nakładzie 2000 egzemplarzy. Druk tomu ukończono w połowie listopada 1832 r., dystrybucję wstrzymano jednak na kilka tygodni, aby uśpić czujność zaborców i ułatwić przemyt do kraju. Tom zawiera pierwodruk III części „Dziadów” (tzw. „Dziady” drezdeńskie). Poemat wywołał ogromne wrażenie i poruszenie w środowisku polskiej elity kulturalnej. Klementyna z Tańskich Hoffmanowa w pamiętnikach zanotowała: „Mickiewicz w tym czwartym tomie stanął zupełnie obok wieszczów Izraela, kilka wieków wstecz byłby uszedł za proroka” („Pamiętniki”, Berlin 1849, t. 1, s. 114). Na końcu tomu znajduje się wiersz „Do Przyjaciół Moskali”. Pod względem zewnętrznym tom nie różni się od poprzednich. Drukowany jest na szlachetnym białym welinie, tymi samymi czcionkami i w tym samym układzie typograficznym. Nieaktualny wpis własnościowy, przetarcia oprawy, zaplamienia, zażółcenia i przebarwienia kart, poza
tym stan dobry.
Ilośc odsłon: 780