[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

Mickiewicz Adam. Poezye. T. 1-2 (w 1 wol.). Wydanie nowe pomnożone. Petersburg 1829. Nakładem Autora. Drukiem Karola Kraya, s. XL, 3-284; VI, 300, 15 cm, opr. z epoki, skóra z bogatymi złoc. na okładzinach i grzbiecie.  

Komplet. Wydanie petersburskie poezji Mickiewicza ukazało się drukiem na przełomie lutego i marca 1829 r. w nakładzie 2000 egzemplarzy „na cienkim, a trwałym papierze, dość drobnym, choć wyraźnym i pięknym drukiem” (Semkowicz). Na początku tomu pierwszego poeta umieścił po raz pierwszy słynną polemiczną rozprawę „Do krytyków i recenzentów warszawskich”. Wywołała ona duży rozgłos w samej Warszawie, polemizowali z nią m.in. Franciszek Salezy Dmochowski, Maurycy Mochnacki i Kajetan Koźmian. Aby uniknąć dość częstych dotąd pirackich przedruków, na odwrocie karty tytułowej Mickiewicz umieścił ostrzeżenie: „Wydawcy nieupoważnieni od Autora ulegną prawnemu zaskarżeniu”. W edycji petersburskiej przedrukowano głównie znane już utwory wieszcza. Najwięcej problemów z cenzurą dostarczył przedruk „Konrada Wallenroda” (drukowanego po raz pierwszy rok wcześniej w Petersburgu). Dla uniknięcia konfliktów z cenzurą na końcu wstępu do poematu Mickiewicz umieścił fragment sławiący wspaniałomyślność cara. W obu tomach znajdują się także liczne pierwodruki drobnych poezji, elegii, ballad i przekładów (m.in. ballady litewskiej „Trzech Budrysów”). Już po zakończeniu druku obu tomów, w zakończeniu tomu pierwszego, na skutek interwencji cenzury, nastąpiła konieczność usunięcia jakiegoś utworu, w miejsce dwóch wyciętych kartek z przedostatniego arkusza wklejono przekład „Podróżnego” z Goethego. „Wydanie petersburskie rozpowszechniło się dość szybko, jako że i sława poety coraz szersze zataczała kręgi. Dzisiaj należy ono do wydań rzadkich i cennych” (Semkowicz). Opr.: brązowa skóra, na grzbiecie i licach tłocz. i złoc. dekoracja. Stan dobry. Ładny egzemplarz. Rzadkie.

Ilośc odsłon: 761