0. Orłowski Aleksander (1777-1832) – Jeździec perski (dowódca Kurdów na koniu). 1819 r.
Orłowski Aleksander (1777-1832) – Jeździec perski (dowódca Kurdów na koniu). 1819 r.
Litografia; 51,5 x 40,5 (pl. 64,0 x 52,0)
Sygnowana na kamieniu: „A. Orlowski 1819”. Na odwrocie starej oprawy pieczątka: „Ze zbioru Izy Czartoryskiej” (Izabella z Czartoryskich Działyńska (1830-1899), córka Adama Jerzego Czartoryskiego, kolekcjonera, żona Jana Działyńskiego). Grafika jednego z najznakomitszych polskich rysowników, ucznia Norblina, twórcy scen batalistycznych oraz przedstawień jeźdźców, które stały się wzorem dla następnych pokoleń malarzy. Od 1802 r. artysta mieszkał w Petersburgu, gdzie został nadwornym rysownikiem księcia Konstantego. Od 1816 r. jako pierwszy w Rosji tworzył litografie, które przyniosły mu duży rozgłos. Rycina pochodzi z cyklu „Collection de Dessins lithographiés par Alexandre Orlowski”, wydanego w Petersburgu w 1819 r. przez Aleksandra Plucharta. Stanowi wyraz fascynacji artysty Wschodem i należy do licznej grupy scen orientalnych, tworzonych od 1807 r. (pod wpływem kontaktu z przybywającymi na wojnę z Napoleonem oddziałami pospolitego ruszenia). Po konserwacji. Grafika oprawiona w ramę 72,0 x 59,0 cm, z oryginalnym starym szkłem. Na odwrocie pieczęć lakowa. Sucha pieczęć z nieczytelnym herbem (Ogończyk Działyńskich?). Efektowna i rzadka grafika.
Ilośc odsłon: 674