0. [Epoka napoleońska] – Apoteoza Napoleona według transparentu na cześć cesarza. Ryt. J. Ligber wg rys. K. Woyniakowskiego. 1807 r.
[Epoka napoleońska] – Apoteoza Napoleona według transparentu na cześć cesarza. Ryt. J. Ligber wg rys. K. Woyniakowskiego. 1807 r.
Akwaforta, akwatinta; 46,0 x 31,0 (pl. 56,5 x 40,0)
W czasie pobytu Napoleona w Warszawie od 1 do 30 stycznia 1807 r. władca dokonał przeglądu wojska polskiego, był także na przedstawieniu przygotowanym na jego cześć przez Wojciecha Bogusławskiego w Teatrze Narodowym na Placu Krasińskich. Oferowana grafika powtarza kompozycję ukazaną na transparencie zaprojektowanym przez nadwornego malarza króla Stanisława Augusta Poniatowskiego – Jana Bogumiła Plerscha (1732-1817), mającym uświetnić to przedstawienie. Wystawiono wówczas operę Ludwika Osińskiego „Perseusz i Andromeda”, z muzyką Józefa Elsnera, napisaną specjalnie na cześć cesarza. Treść opery zawierała aluzje do wybawienia Andromedy-Polski przez bohaterskiego Perseusza-Napoleona. 14 stycznia 1807 r. wykonano również kantatę ku czci Napoleona tych samych autorów (być może właśnie z niej pochodzi tekst umieszczony na rycinie: „Tak Polska z losów kolei, z gruzów swoich ożywiona, ujrzała cel swoich nadziei, Wielkiego Napoleona” oraz „Mąż wielki zrządził tę zmianę, zdumiewa się ziemia cała, ledwie opuścił Sekwanę, już Go zwycięzcą Wisła ujrzała”). Oferowana rycina powtarza kompozycję, stanowiącą główny element scenografii, mającą podkreślić wymowę przedstawienia (hołd dla cesarza oraz nadzieja na odzyskanie niepodległości) – oryginalny element scenografii zachowany w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie. Grafika sygnowana na płycie – pomysł ojca polskiej sceny narodowej, Wojciecha Bogusławskiego (1757-1829), kompozycja wg rysunku malarza Kazimierza Wojniakowskiego (1771-1812), rytował Jan Ligber (zm. przed 1814 r.), rytownik pracujący w Warszawie na przełomie XVIII i XIX w. Po konserwacji. Nadzwyczajna rzadkość!!!
Ilośc odsłon: 696