[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

Stanisław August Poniatowski (1732-1798), król Polski – Dyplom nobilitacji i nadania herbu Jerzemu Henrykowi Hekelowi, kapitanowi gwardii pieszej koronnej JKMci, dat. Warszawa 28 VI 1791 r. Herb kolorowy na pergaminie. Autografy: „Stanisław August Król” i sekretarzy większej pieczęci koronnej i litewskiej. ­Bifolium, 41 x 30 x 1,5 cm, teka z epoki, marokin z obustronnie tłoczonym i złoconym herbem królewskim.  

Z herbem Stanisława Augusta Poniatowskiego, ostatniego króla I Rzeczypospolitej oraz jego odręcznym podpisem. Kontrasygnaty sekretarzy wielkiej pieczęci. Herb własny nobilitowanego rysowany piórkiem i podmalowywany akwarelą (trzy belki poprzeczne złote w polu czarnym, a na hełmie 5 strusich piór czarnych). Na odwrocie ostatniej karty adnotacje o opieczętowaniu nobilitacji w aktach kancelarii wielkiej koronnej Hiacynta (Jacka) Małachowskiego i kancelarii wielkiej litewskiej Joachima Chreptowicza. Obdarzony szlachectwem Jerzy Henryk Fryderyk Hekel (ok. 1747-po 1797), piszący się również „Häckel, Haeckel, Hekkel, a nawet Stekkeli”, major wojsk koronnych, przybył do Polski po 11 latach służby w wojskach saskich, trafił w 1783 r. do gwardii koronnej. Dyplom nadany w czasie trwania Sejmu Wielkiego Czteroletniego, niecałe dwa miesiące po uchwaleniu Konstytucji 3 Maja, na podstawie konstytucji p.t. „Nobilitacja osób wojskowych niżej wyrażonych przez ministrów, posłów Obojga Narodów za wierność i zasługi. [...] Przeto z tych powodów za zgodą wszystkich stanów uznaliśmy Jerzego Henryka Hekel klejnotem szlachectwa polskiego przyozdobić.” Opr.: czerwony marokin, obustronnie tłocz. złotą podwójną ramką przy krawędzi oraz zdobieniami o motywach roślinnych, w lustrach obu lic tłocz. i złoc. herb królewski Stanisława Augusta – pod koroną królewską pięciodzielna tarcza, w polu centralnym herb Ciołek Poniatowskich, w pozostałych polach naprzemiennie Orzeł Biały i Pogoń Litewska, u dołu Order Orła Białego. Brak pieczęci królewskiej. Stan ogólny dobry.

Ilośc odsłon: 812