0. Euklides z Aleksandrii. Pierwszy drukowany traktat matematyczny. 1510
Euklides z Aleksandrii. Habent in hoc volumine quicumque ad mathematicam substantia aspirant: elementorum libros XIII cum expositione Theonis insignis mathematici quibus multa quae deerant exlectione Graeca sumpta addita sub nec non plurima subversa et prepostere. Venetiis (Wenecja) 1510. Aedibus Ioannis Tacuini, folio, k. [238], liczne ilustracje w tekście (drzeworyty), opr. późniejsza, perg.
USTC 828470 (Universal Short Title Catalogue). Egzemplarz z Królewskiej Biblioteki w Berlinie (pieczątka). Drugie wydanie pierwszego humanistycznego łacińskiego przekładu traktatów matematycznych Euklidesa z Aleksandrii (IV-III w. p.n.e.) greckiego matematyka, nazywanego ojcem geometrii. Główną część woluminu zajmuje jego najważniejsze dzieło – „Elementy”, w którego trzynastu księgach wyłożył on podstawy geometrii (zarówno planimetrii i stereometrii) oraz arytmetyki (elementarna teoria liczb). „Elementy” uznawane za najbardziej wpływowe opracowanie i podręcznik wszechczasów stanowiły podstawę edukacji matematycznej do XX w. Traktat był również pierwszą pracą matematyczną wydrukowaną po wynalezieniu prasy drukarskieji w liczbie edycji ustępował tylko Biblii. W oferowanym zbiorowym wydaniu znalazły się również „Phenomaena” (poświęcone astronomii sferycznej), „Specularia” (gr.: Katoptrikós; przypisywane Euklidesowi, choć zawierające też teorie późniejsze
i rozważania nad odbiciem światła), „Prospectiva” (gr.: „Optika”, opisanie geometrii widzenia, które stało się podstawą opracowania liniowej perspektywy przez renesansowych artystów m.in. Brunelleschiego, Albertiego i Dürera) oraz „Data” (gr.: „Dedomena”, dotyczące planimetrii). Autorem oferowanego przekładu, opartego na greckim przekazie Teona z Aleksandrii, był Bartolomeo Zamberti (ok. 1473 – po 1543), włoski humanista i tłumacz, działający w Wenecji. Liczne drzeworytowe ilustracje z przedstawieniami problemów, argumentów, hipotez i teorii geometrycznych, optycznych i astronomicznych. Ozdobne winiety i inicjały drzeworytowe. Oferowane wydanie jest często błędnie datowane na 1517 r., ze względu na mylący zapis w kolofonie, w którym bezpośrednio po rzymskiej dacie rocznej następuje rzymska liczba określająca siódme kalendy kwietniowe (wskazujące datę dzienną). Opr.: perg. naturalny, na grzbiecie złoc. tytulatura. W oferowanym egzemplarzu żywot Euklidesa oraz wykaz omyłek tekstowych wprawiono na końcu. Marginalia ręką szesnastowieczną. Królewska Biblioteka w Berlinie (Königliche Bibliothek Berlin) powstała w 1701 r. z Biblioteki Elektorskiej założonej przez Fryderyka Wilhelma I w 1659 r. i funkcjonowała pod tą nazwą do 1918 r., będąc główną książnicą Królestwa Prus. Brak k. tyt. oraz 1 k. z tekstem. Ślady zalania, ubytki krawędzi kilku k., częściowo ze szkodą dla tekstu. Poza tym stan dobry. Wielka rzadkość.
Ilośc odsłon: 719