Uruski Seweryn. Rodzina. Herbarz szlachty polskiej; oprac. przez... przy współudziale Adama Amilkara Kosińskiego; wykończony i uzup. przez Aleksandra Włodarskiego. Warszawa, Gebethner i Wolff. T. 1-14: 1904-1917; t. 15: 1931, s. [4], XII, 400; [4], 404; [4], 396, [2]; [4], 400; [4], 396; [4], 392; [4], 388; [4], 379; [4], 388; [4], 392; [4], 380; [4], 382; [4], 371; [4], 384, [2]; [4], 384, 29-30 cm, t. 1-14: opr. jednolita pł. ze złoc. z okresu międzywojennego; t. 15: współcz. pł.
ze złoc.
Całość wydawnictwa. Herbarz wydany przez spadkobierców Seweryna hr. Uruskiego (1817-1890), marszałka szlachty guberni warszawskiej, tajnego radcy i ochmistrza dworu cesarskiego, heraldyka i prezesa Heroldii Królestwa Polskiego. Chociaż wartość tego herbarza nie może równać się ze słynnym herbarzem Adama Bonieckiego, to jednak stanowi jego istotne dopełnienie. W odróżnieniu od poprzedniego zawiera dane o szlachcie porozbiorowej i XIX w. legitymacjach szlacheckich. W ramach opublikowanych liter alfabetu (do nazwiska „Rzyszko”) odnajdujemy tu spisy szlachty polskiej: wylegitymowanej przed Heroldią Królestwa Polskiego do roku 1864 i przed Radą Stanu Królestwa Polskiego do 1867; przed deputacjami szlacheckimi w cesarstwie rosyjskim do 1835 (np. guberni kijowskiej, kowieńskiej, mińskiej, podolskiej, wileńskiej i wołyńskiej czy okręgu białostockiego) oraz przed departamentem Heroldii w cesarstwie do 1878 r. W tomach 1-14 tytuł tłocz. złotem na grzbiecie z oznaczeniami literowymi dla poszczególnych tomów; w t. XV tytuł tłocz. złotem na grzbiecie. Stan dobry.
Ilośc odsłon: 692
