Pas kontuszowy słucki. Fabryka Karola Radziwiłła lub Skarbu Radziwiłłowskiego, dzierżawiona przez Leona Madżarskiego. 1780-1807 r.
Przędza jedwabna, nić srebrna i srebrna złocona; 280 x 35 cm, wysokość głowy 27,5 cm
Ornament głowy – dwa motywy ukorzenionych krzaczków kwiatowych. Środek – pólka ze stylizowanymi motywami roślinnymi. Obrzeżenia – wić roślinna z kwiatami. Koloryt – tło złote, kwiaty zielone, niebieskie, różne odcienie brązu. Sygnowany w narożniku głów cyrylicą. Pas powstał w manufakturze w Słucku, założonej przez Radziwiłłów w 1767 r. Przez wiele lat prowadził ją przybyły z Nieświeża Jan Madżarski, a następnie do 1807 r. jego syn Leon. Pasy słuckie odznaczały się zawsze dobrym wykonaniem i wysoką jakością użytych materiałów. Ich kolorystyka, zwłaszcza z późniejszego okresu, jest bogata i różnorodna. Często występującym motywem są kwiaty (zwłaszcza w postaci krzaczków) oraz wici roślinne. Pasy ze Słucka cieszyły się wielką popularnością wśród szlachty, o czym wspomina Adam Mickiewicz w „Panu Tadeuszu”. Noszenie pasów było wyrazem przywiązania do tradycji, a pod zaborami manifestacją uczuć patriotycznych. Rolę tę, po wielu latach, w czasie powstań narodowych, przejęła czarna biżuteria, noszona wbrew woli rosyjskiego zaborcy. Po konserwacji (w partii głów oraz wzdłuż jednej z krawędzi zdublowany na tkaninie). Wycięty fragment tkaniny w części środkowej ok. 70 cm (zszytyt ponownie). Bardzo dekoracyjne.
Ilośc odsłon: 709
