0. Szkoła fechtunku. Meyer Joachim. Gründtliche Beschreibung... 1600
Meyer Joachim. Gründtliche Beschreibung, der freyen Ritterlichen und Adelichen Kunst des Fechtens, in allerley gebreuchlichen Wehren, mit schönen und nützlichen figuren gezieret unnd fürgestellet. Augspurg (Augsburg) 1600. Bey Michael Manger. In Verlegung Eliae Willers, 4° (podłużna), k. tyt. (drzeworyt), LXIV; [1], CVII; XLVII, ryc. w tekście 74 (drzeworyty, w tym w większości całostronicowe i wielofiguralne), opr. XIX w., płsk.
Egzemplarz ze zbiorów Zbigniewa Rzeszotarskiego de Lehndorff (heraldyczna pieczęć własnościowa). Słynny renesansowy podręcznik szermierki wszelkimi rodzajami białej broni. Autor dzieła, Joachim Meyer (ok. 1537-1571), był zawodowym nauczycielem fechtunku w strasburskiej konfraterni Marxbrueder i uznawany jest za najwybitniejszego renesansowego autora podręczników szermierczych w krajach niemieckich. Liczne drzeworyty różnych autorów wedle rysunków Tobiasa Stimmera ukazują ułożenie ciała i sposoby zadawania ciosów w czasie walki. Postacie szermierzy oddane z niezwykłym realizmem i pieczołowitością. Dzieło podzielono na pięć części tematycznych, z których najobszerniejsza, pierwsza, poświęcona jest technice walkimieczem oburęcznym, kolejne zaś sztuce fechtunku tasakiem, rapierem, sztyletem i broniami drzewcowymi (halabardy, piki, kije). W częściach dotyczących szermierki rapierem i sztyletem (które dopiero wchodziły do użytku w Niemczech) Meyer posłużył się dziełami włoskich mistrzów fechtunku takich jak Viggiani czy Di Grassi. W ten sposób przypuszczalnie wprowadził tę broń do niemieckiej tradycji szermierczej. Najwięcej uwagi poświęcił jednak walce mieczem, który wychodził już wtedy z użycia, lecz w krajach niemieckich wciąż traktowany był jako najważniejsza broń biała. Książka Meyera zainspirowała wielu późniejszych pisarzy i była wzorcem dla wielu dzieł tego typu w wydawanych w Anglii, Francji i krajach niemieckojęzycznych. Opr.: ciemnobrązowy płsk marm., na grzbiecie tłocz. i złoc., brzegi k. barw. Na odwrocie k. tyt. tuszowa pieczątka heraldyczna Zbigniewa Rzeszotarskiego, łódzkiego bibliofila, kolekcjonera ekslibrisów, dzieł heraldycznych i genealogicznych. Dawne marginalia, noty i podkreślenia atramentem. Brak 7 k. nlb. wstępu, k. tyt. z niedużymi ubytkami drzeworytowej ramki uzupełnionej pap. z dorysowaną dawniej kompozycją atramentem, na krawędziach k. miejscami drobne zażółcenia, niewielkie otarcia opr., poza tym stan bardzo dobry. Bardzo rzadkie.
Ilośc odsłon: 724