0. Urbański Antoni. Z czarnego szlaku i tamtych rubieży. Zabytki polskie przepadłe na Podolu, Wołyniu, Ukrainie. Wydanie drugie. Warszawa 1928.
Urbański Antoni. Z czarnego szlaku i tamtych rubieży. Zabytki polskie przepadłe na Podolu, Wołyniu, Ukrainie. Wydanie drugie. Warszawa 1928. Nakładem autora, s. 135, [1], ilustr. w tekście 82; oraz:
Urbański Antoni. Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi. Warszawa 1928. Nakładem autora, s. 159, [2], ilustr. w tekście 149; oraz:
Urbański Antoni. Memento kresowe. Warszawa 1929. Nakładem autora, s. VIII, 156, ilustr. w tekście 165; oraz:
Urbański Antoni. Pro memoria. 4-ta serja rozgromionych dworów kresowych. Warszawa 1929. Nakładem autora, s. VIII, 151, [3], ilustr. w tekście 165, 24 cm, opr. z epoki w 2 wol., płsk z tyt. na grzbiecie, zwięzy wypukłe.
Komplet prac monograficznych, będących rachunkiem strat, jakie poniosły polskie dwory i pałace na Kresach Wschodnich, w wyniku działań wojennych, a następnie zawieruchy rewolucyjnej w Rosji, pogromów oraz rabunków. Praca cenna z uwagi na bogaty materiał ikonograficzny oraz szczegółowe opisy zbiorów gromadzonych przez wieki w polskich siedzibach kresowych, w większości później zniszczonych i obrabowanych. Opracowanie dotyczy setek dworów szlacheckich i mniej znanych zaścianków, a także wielkich rezydencji magnackich, takich jak Antoniny i Sławuta. „Te wspomnienia o dworach wyglądają trochę jak mary blade. Przy każdym domu piszę „rozgromiony, rozgrabiony, spalony”. Dwór rozgromiony – to znaczy, że pastwiła się nad nim bolszewicka zaraza. Nieprzeliczone mrowie żołdactwa i chłopów, wyjąc i klnąc, wpada do domu i poczyna się orgja, zamęt, rujnacja... Gospodarze zostali przez tłuszczę zabici... Ci co ocaleli – poszli na tułaczkę i wygnańczą dolę.” (autor). Oprawa z epoki w szerokie brązowe półskórki ze zwięzami wypukłymi i złoconą tytulaturą na grzbiecie. Zaplamienie fragmentów początkowych kart w t. 1., przedziurawienia 6 k. w t. 2. (tekst czytelny), poza tym stan dobry. Rzadkie w komplecie.
Ilośc odsłon: 1334