[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

Chimera. Czasopismo literackie i artystyczne. Red. Zenon Przesmycki. T. 1-10 (zeszyty 1-30, w 10 wol.). Warszawa 1901-1907, s. [4], 554, tabl. ilustr. 3 (w tym autolitografia Jana Stanisławskiego); [4], 526, tabl. ilustr. 3; [4], 494, tabl. ilustr. 3 (w tym autolitografia Jana Stanisławskiego); [4], 476, tabl. ilustr. 3 (w tym autolitografia Jana Stanisławskiego); [4], 508, tabl. ilustr. 3; [4], 488, tabl. ilustr. 4; [4], 452, tabl. ilustr. 3 (w tym autolitografia Jana Stanisławskiego); [4], 456, portret Cypriana Norwida (akwaforta Franciszka Siedleckiego); [4], 520, ekslibrisy 3 (litografia Antoniego Procajłowicza, litografia Tadeusza Rychtera, akwaforta Franciszka Siedleckiego), tabl. ilustr. 1; [4], 606, [2], tabl. 2, w tekście i na tablicach liczne ilustr., winiety, ozdobniki, 25,5 cm, jednolita opr. pł., zach. wszystkie przednie oryg. okł. brosz. (z litografi ami okładkowymi Józefa Mehoff era i Edwarda Okunia). 
Komplet 30 zeszytów w 10 tomach. Nowatorskie, stworzone przez Zenona Przesmyckiego pismo poświęcone sztuce i literaturze, będące przykładem najwyższego poziomu sztuki typograficznej,
dzięki współpracy z wybitnymi artystami w zakresie grafi ki i zdobnictwa książkowego (S. Wyspiański, J. Mehoff er, E. Okuń, F. Siedlecki, A. Procajłowicz, J. Stanisławski, S. Dębicki). „Chimera stała się wydawnictwem, które zachwycało. Czasopismo trafi ało na stoły bawialni jako najpiękniejszy bibelot […]” (J. Sowiński). Na łamach czasopisma drukowano utwory uznanych już pisarzy (J. Kasprowicz, C. Norwid, S. Przybyszewski, S. Żeromski, W. Reymont), ale przede wszystkim promowano początkujących, którzy reprezentowali nowe nurty w literaturze (B. Leśmian, K. Zawistowska, W. Berent, L. Staff , S. Wyrzykowski). W zbiorze znajdują się cztery oryginalne autolitografie Jana Stanisławskiego: „Kościół św. Marka”, „Sad ukraiński”, „Topole”, „Villa d’Este”, akwaforta Franciszka Siedleckiego, trzy oryginalne ekslibrisy, litografie okładkowe Edwarda Okunia i Józefa Mehoffera, ponadto wiele ilustracji całostronicowych i w tekście (światłodruków, fototypii, heliograwiur). Spisy treści t. 2 i t. 3 zamienione. Zabrudzenia opr., ślady zalania (w drugim tomie na kilkudziesięciu początkowych kartach), na kilku pierwszych k. uszkodzenia papieru. Rzadkie w komplecie. 

Ilośc odsłon: 1084