0. Siemiginowski Szymonowicz Jerzy Eleuter (ok. 1660-1711) – Kompozycja alegoryczna. 1682 r.
Siemiginowski Szymonowicz Jerzy Eleuter (ok. 1660-1711) – Kompozycja alegoryczna. 1682 r.
Akwaforta; 23,8 x 79,5 cm (kompozycja wpisana w trapez)
Sygnowana na płycie: „Georg Szymon. delin. et sculp.” oraz „Laz. Bald. inv. et pinx.”. Rycina jest dziełem Jerzego Eleuter Szymonowicza Siemiginowskiego, malarza, sztycharza i rysownika epoki baroku, wysłanego na naukę przez króla Jana III Sobieskiego do Włoch, gdzie w 1682 r. został członkiem rzymskiej Akademii św. Łukasza. Pracował przede wszystkim jako portrecista królewskiej rodziny oraz kierownik działającej w Wilanowie szkoły malarskiej. Podczas pobytu w Rzymie artysta znajdował się pod opieką bratanka papieża Innocentego XI, księcia Livio Odescalchi (późniejszego pretendenta do tronu polskiego), któremu zadedykował cykl rycin ukazujących freski z jego pałacu (dziś nieistniejące; w pałacu tym po śmierci męża zamieszkała Maria Kazimiera). Freski te, ukazujące alegorie Dnia, Nocy, Świtu i Zmierzchu, były dziełem rzymskiego nauczyciela Siemiginowskiego – Lazzaro Baldiego (ok. 1624-1703), włoskiego malarza doby baroku (wg części badaczy Siemiginowski współpracował także przy tworzeniu samych fresków). Po konserwacji (drobne ślady po owadach uzupełnione), rycina odbita na dwóch, sklejonych kartach. Górny i dolny margines 1-2 mm, marginesy boczne w części dolnej przycięte. Wczesna praca jednego z niewielu polskich malarzy-rytowników. Bardzo rzadkie.
Ilośc odsłon: 1300