Sztuki Piękne. Miesięcznik poświęcony architekturze, rzeźbie, malarstwu, grafice i zdobnictwu. Redaktor naczelny Wł. Jarocki. R. I-X (w 10 wol.) Warszawa 1924/25-1932. Wyd. Polskiego Instytutu Sztuk Pięknych, s.VII, [1], 583, [1], tabl. 32 (winno być 35), ilustr.; VII, [1], 511, [1], tabl. 15 (w tym 2 ryc. drzeworytów, winno być łącznie 20), ilustr.; VI, [1], 467,[1], tabl. 12 (winno być 14), ilustr.; V, [1], 451, [1], tabl. 30 (w tym 2 ryc. drzeworytów), ilustr.; VI, [1], 503, [1], tabl. 11 (w tym 1 ryc. drzeworyt, winno być łącznie 12), ilustr.; VI, [2], 463, [1], tabl. 70 (winno być 71), ilustr.; VI, [1], 481 (brak s.432-441), [1], tabl. 11 (w tym 1 ryc. drzeworyt), ilustr.; VII, [1], 367, [1], tabl. 14; VII, 464, tabl. 4 (w tym 1 ryc. drzeworyt); VII, 488, k. [1], tabl. 3, 28 cm, opr. jednolita płsk. współcz. z tłocz. na grzbiecie w 10 wol., brzegi k. barw.
Czołowe czasopismo z okresu 20-lecia międzywojennego, poświęcone polskiemu życiu artystycznemu, a w szczególności malarstwu, wydawane w charakterze miesięcznika w latach 1924-1934. Wśród autorów artykułów i rozpraw, nierzadko o charakterze monograficznym, m.in. Adolf Szyszko-Bohusz, Jan St. Bystroń, Marian Morelowski, Józef Mehoffer, Leon Piniński, Antoni Potocki, Jerzy Remer, Paweł Smolik i Mieczysław Treter. Zawiera opracowania poświęcone takim artystom jak: Teodor Axentowicz, Olga Boznańska, Józef Brandt, Xawery Dunikowski, Julian Fałat, Wojciech Gerson, Maurycy Gottlieb, Tadeusz Makowski, Stanisław Masłowski, Piotr Michałowski, Józef Pankiewicz, Zbigniew Pronaszko, Henryk Rodakowski, Jan Stanisławski, Zofia Stryjeńska, Stanisław Szukalski, Władysław Ślewiński, Wojciech Weiss, Witold Wojtkiewicz, Leon Wyczółkowski, Stanisław Wyspiański i Eugeniusz Żak. Wiele tekstów o sztuce współczesnej w Polsce i w innych krajach (np. w Rosji sowieckiej), a także publikacji mających dziś znaczenie historyczne (np. „Józef Piłsudski w karykaturach Czermańskiego”, „Kolekcja Ignacego Korwin-Milewskiego” czy o „O portrecie Rafaela w Muzeum Czartoryskich w Krakowie”). Liczne ilustracje w tekście na papierze kredowym, w tym na osobnych tablicach (czarno-białe i kolorowe). Rocznik II (1925/1926) zawiera dwa oryg. drzeworyty: „Św. Krzysztof” Władysława Skoczylasa i „Wenus” Wojciecha Weissa; w IV (1927/1928) dwa oryg. drzeworyty Władysława Skoczylasa: „Ukrzyżowane” i „Madonna”; w r. V (1929) oryg. drzeworyt Tadeusza Cieślewskiego Syna „Baptysterjum we Florencji”; w r. VII 1931 oryg. drzeworyt Władysława Skoczylasa „Motyw ze starej Warszawy’; w r. IX oryg. drzeworyt Tadeusza Cieślewskiego. Stan bardzo dobry. W tomie z r. IX zachowane oryginalne okładki numerów. Rzadkie w komplecie.
Ilośc odsłon: 2981
