[Swetoniusz]. Suétone C. Tranquille. De la vie des douze Césars, nouvellement traduict en françois et illustré d’annotations. Paris (Paryż) 1616. Druk: J. Gesselin, frontispis w miedziorycie (sygn. Iassar), 4o, s.[28], 544, tabl. ryc. 12 (miedzioryty), winietki i finaliki w drzeworycie, opr. perg. z epoki.
Ilustrowany przekład francuski „Żywotów Cezarów”, czołowego dzieła Gajusza Swetoniusza Tranquillusa (ok. 69 n.e.-130), historyka rzymskiego, pochodzącego ze stanu rycerskiego. Przyjaźnił się z Tacytem i utrzymywał bliskie kontakty z Pliniuszem Młodszym. Większość wiadomości, które posiadamy o Swetoniuszu, pochodzi z korespondencji Pliniusza. Około roku 120 został sekretarzem kancelarii cesarskiej Hadriana. Jednak, gdy już rok później został zwolniony, poświęcił się twórczości literackiej. Na ten okres przypada wydanie oferowanych tu słynnych „Żywotów cezarów”. Zawierają one biografie: Juliusza Cezara, Oktawiana Augusta, Tyberiusza, Kaliguli, Klaudiusza, Nerona, Galby, Otona, Witeliusza, Wespazjana, Tytusa i Domicjana. Są one ważnym źródłem, uzupełniającym relację Tacyta. Szczególna ich wartość polega na opisie obyczajowości cesarskiej. Każda biografia, w mniejszym bądź większym stopniu, zachowuje trójpodział – chronologiczne przedstawienie wydarzeń, opis cech charakteru władców (species), a na koniec opowieść o ich śmierci, poprzedzanej zawsze znakami wróżebnymi. W biografii Klaudiusza autor wspomina postać bliżej nieokreślonego Chrestosa, identyfikowanego przez historyków z Chrystusem. Każdy żywot poprzedza pięknie wykonany miedzioryt z konnym portretem cesarza, pod którym umieszczony wiersz. Pierwsza z ryc. sygnowana przez D. Pelletiera. Stan bardzo dobry.
Ilośc odsłon: 1170