[secretera].
portal bibliofilsko-aukcyjny

[Biblia Wujka]. Wujek Jakub. Biblia to iest Księgi Starego y Nowego Testamentu, według łacińskiego przekładu starego, w kościele powszechnym przyiętego, na Polski ięzyk z nowu z pilnością przełożone, z dokładaniem textu Żydowskiego y Greckiego, y z wykładem Katholickim, trudnieyszych mieysc, do obrony Wiary świętej powszechney przeciw kacerztwom tych czasów należących. Kraków 1599. W Drukarni Łazarzowey, frontispis, k. [18], s. 1479, [1], k. [28], folio, opr. z epoki skóra marm., futerał ochronny. 

E.XIII, 15-16; E.XXXIII, 380. Wydanie pierwsze. Druk gocki w dwóch kolumnach. Całościowy przekład Biblii dokonany przez ks. Jakuba Wujka (1541-1597) – jezuitę, katolickiego tłumacza Pisma Świętego, wybitnego teologa i polemistę. Dzieło ukazało się dwa lata po śmierci tłumacza (za jego życia wydano tylko tłumaczenie Nowego Testamentu). Przedmowę napisał prymas Stanisław Karnkowski. Podstawę przekładu stanowiła łacińska Wulgata, uzupełniona o znane XVI-wieczne teksty greckie. Autor korzystał także z pracy poprzedników, również protestanckich. Tekst wyposażony jest w obfite uwagi i komentarze objaśniające. Biblia Wujka jest pierwszym, przystępnie napisanym piękną polszczyzną, tłumaczeniem, przybliżającym Pismo Święte szerszemu kręgowi odbiorców. „Wtajemniczony głęboko w naukę Pisma Św. wydobył z niej właściwego ducha i przyswoił polskiemu wykładowi odpowiednie kształty i wyrażenia. Mowę ojczystą przeczyścił i ogładził, nadając jej rządniejszy tok i harmonię. Styl jego, mimo starannej budowy, naturalny, miły i łatwy, przy tem żywy i obrazowy”(Orgelbrand). Tłumaczenie Jakuba Wujka stanowiło najważniejszy katolicki, polski przekład Pisma Świętego do czasu II Soboru Watykańskiego.Dzieło wydrukowano w krakowskiej Drukarni Łazarzowej kierowanej wówczas przez Jana Januszowskiego (1550-1613), syna i spadkobiercy Łazarza Andrysowicza, który drukarnię unowocześnił i postawił na najwyższym w Polsce renesansowej poziomie. Po 1590 r., kiedy to Januszowski otrzymał od króla Zygmunta III tzw. arcyprzywilej na druk, Drukarnia Łazarzowa była jedyną wśród polskich tłoczni architypografią królewską. Za zasługi na polu wydawniczym i naukowym Januszowski został nobilitowany, otrzymując herb Kłośnik. Drukarnię prowadził od 1577 do 1601 roku, w którym, znękany niepowodzeniami, problemami (związanymi z publikacją napisanych przez niego głośnych i kontrowersyjnych „Statutów, Praw i Konstytucji koronnych”) i nieszczęściami, po stracie żony i dzieci, przyjął święcenia kapłańskie. Oprawa po konserwacji z uzupełnionym fragmentem grzbietu, 45 kart w kopiach (frontispis, początkowych 18 nlb., 11-14, 23-26, 59/60, 203/204, 373-376, 577/578, 693/694, ostatnich 16 kart nlb.), 18 kart z uzupełnionymi fragmentami (z częściową stratą tekstu), miejscami naddarcia, podklejenia i uzupełnienia na marginesach, drobne marginalia, ślady zawilgocenia, przebarwienia, zaplamienia, zabrudzenia, pojedyncze ślady po owadach. Rzadkie.

Lit.: M. Kossowska, Biblia w języku polskim, t. 1, s. 347-360.

Ilośc odsłon: 2802